Όταν το 90% των ασθενών εμφανίζονται σε αρθρώσεις, οι ασθενείς βιάζονται να γνωρίζουν στο Διαδίκτυο και όχι για τον αιματολόγο. Μια παρόμοια επιθυμία για αυτο -εκπαίδευση είναι αξιέπαινη έως ότου η αυτογνωστική διαγνώριση γίνει το αποτέλεσμα της. Δεδομένου ότι η αρθρίτιδα διαφορετικών αιτιολογιών και αρθρίτιδας έχει παρόμοιες αιτίες, συμπτώματα πόνου και παρόμοιο εντοπισμό, συχνά μπερδεύονται. Αλλά μετά την ανεξάρτητη θεραπεία, τα συμπτώματα όχι μόνο πηγαίνουν οπουδήποτε, αλλά ακόμη και σφίγγουν τον εαυτό τους. Το γεγονός είναι ότι η διαφορά μεταξύ αρθρίτιδας και αρθρίτιδας δεν είναι μόνο σε διαφορετικά επιθήματα (όπου "-είναι" οξεία, ξαφνική και ταχέως αναπτυσσόμενη φλεγμονή και "-s" -α χρόνια, αργά αυξανόμενη ασθένεια) σημαίνει.
Ο τύπος αρθρίτιδας και οστεοαρθρίτιδας είναι ο ίδιος ή διαφορετικός;
Η αρθρίτιδα είναι μια φλεγμονώδη διαδικασία που συνδέεται συχνότερα με αυτοάνοσες ασθένειες, λοιμώξεις, ορμονικές δυσλειτουργίες και μεταβολικούς παράγοντες που επηρεάζουν τη γενική κατάσταση του σώματος. Σε αυτή την περίπτωση, εμφανίζονται παθολογικές αλλαγές στο αρθρικό υγρό (ενώ με οστεοαρθρίτιδα υπάρχει ανεπαρκής παραγωγή του) και του συνδετικού ιστού.
Η φλεγμονή συνήθως εκδηλώνεται στο φόντο της ρευματοειδούς αρθρίτιδας από 25 έως 30 χρόνια ή εντερικές βακτηριακές λοιμώξεις με εντερικά βακτήρια. Οι αλλαγές επηρεάζουν κυρίως το αρθρικό κέλυφος της άρθρωσης, όπου συγκεντρώνονται τα αιμοφόρα αγγεία.
Η αρθρίτιδα παρέχει συχνά επιπλοκές για την καρδιά, τα νεφρά και το ήπαρ που δεν περιορίζονται σε βλάβη στις αρθρώσεις.
Η αρθρίωση είναι μια εκφυλιστική ασθένεια χωρίς φλεγμονή που σχετίζεται με τη φυσική φθορά των αρθρικών επιφανειών. Η αραίωση του χόνδρου μπορεί να προκληθεί από υπερβολικά φορτία, μια αλλαγή στο ορμονικό υπόβαθρο, τις αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία στο σώμα του ασθενούς και ένα αξονικό βάρος (π.χ.
Η οστεοαρνία συνδέεται με τη μείωση της κινητικότητας στην άρθρωση και τον σχηματισμό οστεοφυτών. Σε αντίθεση με την αρθρίτιδα, οδηγεί σε μια μηχανική τοπική παραμόρφωση της κάψουλας των αρθρώσεων και των οστών, αλλά δεν επηρεάζει άλλα όργανα και συστήματα. Η ασθένεια επιτίθεται σε ολόκληρο τον χόνδρο. Στην περίπτωση της οστεοαρθρίτιδας, μπορούν επίσης να καταγραφούν φλεγμονώδεις διεργασίες, αλλά είναι ασταθείς και συνήθως εμφανίζονται στο δεύτερο και το τρίτο στάδιο της νόσου.
Ποια είναι η διαφορά στην αρθρίτιδα και την αρθρίωση είναι ιδιαίτερα στην ηλικία της εμφάνισης της νόσου. Ο συντριπτικός αριθμός ασθενών με οστεοαρθρίτιδα έγκειται στην ηλικιακή κατηγορία 65 ή περισσότερων ετών. Ωστόσο, τα πρώτα συμπτώματα μπορούν να παρατηρηθούν στην ηλικία των 45 ετών. Η αρθρίτιδα επηρεάζει τους νέους, ανακουφισμένους ανθρώπους μέχρι 55 χρόνια και μπορεί επίσης να εκτελέσει σε παιδιά και εφήβους.
Συμπτώματα: Πώς διαφοροποιείται η αρθρίτιδα μεταξύ αισθήσεων
Η διαφορά μεταξύ αρθρίτιδας και αρθρίτιδας είναι ότι η αρθρίτιδα αρχίζει με την διόγκωση των αρθρώσεων, το ερύθημα (ερυθρότητα και την αύξηση της θερμοκρασίας του δέρματος) και τον αιχμηρό πόνο που δεν σχετίζεται με την ένταση των κινήσεων. Ο πόνος μπορεί ακόμη και να σφίξει τη νύχτα (ενώ η οστεοαρθρίτιδα "υποχωρεί" μετά από ανάπαυση). Το κρύσταλλο με αρθρίτιδα λείπει συχνά. Η παθολογική ασθένεια συνήθως προκαλεί άγχος, κόπωση, κρύα, αμυγδαλίτιδα, κυστίτιδα και πολλά άλλα.
Η πορεία ενός οξέος επεισοδίου μπορεί να συνοδεύεται από:
- Πυρετός;
- Πυρετός;
- αύξηση της άρθρωσης με οίδημα.
- Η απώλεια της δύναμης, η αυξημένη κόπωση.
- Απώλεια βάρους.
Ανάλογα με την αιτιολογία:
- Σύνδεση;
- Πόνο στην ουροφόρηση.
- Αρνητικά συμπτώματα οργάνων με ενεργό παροχή αίματος (καρδιά, πνεύμονες, νεφρά, ήπαρ).
Το πρώτο σημάδι της οστεοαρθρίτιδας συνήθως γίνεται μυϊκές καταγγελίες, εντάσεις και εμφάνιση θορύβου κωφών στις αρθρώσεις. Η πρωινή δυσκαμψία και άλλα σήματα μπορούν να εμφανιστούν πολύ αργότερα. Τα συμπτώματα αναπτύσσονται σταδιακά, η ασθένεια χαρακτηρίζεται από υποτονικό χαρακτήρα - αυτό είναι το κύριο πράγμα που διακρίνει την οστεοαρθρίτιδα από την αρθρίτιδα. Κατά τη διάρκεια της προόδου φαίνεται:
- Μείωση του εύρους των κινήσεων ·
- Αλλαγή κοινών περιγραμμάτων ·
- Πόνος που ενισχύεται μετά από σωματική άσκηση.
Η ερυθρότητα του δέρματος και της παροξυσμικής φύσης για την αρθρίωση είναι ασυνήθιστη αν δεν είναι περίπλοκη από την αρθρίτιδα.
Ο τύπος των αισθήσεων της αρθρίτιδας και της αρθρίσεως μπορεί να είναι παρόμοιος, αλλά οι μηχανισμοί τους διαφέρουν σημαντικά. Επομένως, σχηματίζονται τα κλασικά συμπτώματα της αρθρίτιδας (οίδημα, ο πόνος, η ερυθρότητα του δέρματος) λόγω των αρθρικών αγαθών που παράγονται από το κέλυφος της άρθρωσης κατά τη διάρκεια της φλεγμονής. Τα συμπτώματα της αρθρίτιδας σχετίζονται με μηχανική βλάβη στην επιφάνεια και τα οστά της άρθρωσης, τον σχηματισμό ανάπτυξης των οστών για την κατανομή των μη αντισταθμισμένων φορτίων.
Εντοπισμός: Ποια είναι η διαφορά μεταξύ αρθρίτιδας και αρθρίτιδας;
Και οι δύο ασθένειες μπορούν να επηρεάσουν οποιαδήποτε κοινή σύνδεση, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις ο εντοπισμός της παθολογίας μπορεί να υποδείξει έμμεσα τη φύση της. Για παράδειγμα, η αρθρίτιδα έχει τις SO -αποκαλούμενες "αρθρώσεις ζημιών" και "αρθρώσεις εξαίρεσης" - ανάλογα με τον επιπολασμό της νόσου.
Πρώτα έκπληκτος αρθρίτιδα:
- Ο καρπός και οι μετακαρποφαλακικές αρθρώσεις.
- Δραματικές διαφραγικές αρθρώσεις.
- Γόνατο και αστράγαλος.
- Metatarsophalange (ειδικά οι αρθρώσεις του αντίχειρα).
- Ενώσεις Ellbogen.
Οι βλάβες μπορούν να είναι τόσο συμμετρικές (ρευματοειδής αρθρίτιδα) όσο και ασύμμετρη (ψωρίαση και άλλα είδη).
Η οστεοαρθρίτιδα επιλέγει τις υποστηρικτικές αρθρώσεις, στις οποίες εμφανίζεται ανατομικά ένα μεγάλο φορτίο. Αυτό περιλαμβάνει:
- Γόνατο;
- Μετακαρπαφαλανγκικές αρθρώσεις του αντίχειρα.
- Απομακρυσμένες αρθρώσεις των δακτύλων.
- Ισχίο;
- Αστράγαλος;
- Ενδιάμεσο bral.
Ποια είναι η διαφορά μεταξύ της αρθρίτιδας που οφείλεται στην αρθρίτιδα των αρθρώσεων στη διάγνωση;
Η κύρια διάγνωση της αρθρίτιδας και της αρθρίσεως συνεπάγεται μια οπτική εξέταση και ψηλάφηση των αρθρώσεων, οι οποίες έχουν γίνει πηγή συμπτωμάτων. Οι προηγούμενες μεταφερόμενες ασθένειες και τραυματισμοί μπορούν να δώσουν ένδειξη.
Μια περιεκτική ανάλυση του αίματος και των ούρων μπορεί να καθορίσει τη διαφορά μεταξύ αρθρίτιδας και αρθρίσεως. Η παρουσία βακτηριακών παθογόνων, ένα αυξημένο επίπεδο λευκοκυττάρων, ο γρήγορος οικισμός των ερυθρών αιμοσφαιρίων και άλλων φλεγμονωδών δεικτών (π.χ. ένας ρευματοειδής παράγοντας.
Οι ακτίνες Χ για οστεοαρθρίτιδα δείχνουν μια στένωση της στήλης της άρθρωσης, την αραίωση του στρώματος του χόνδρου και την παρουσία οστεοφυτών. Οι ορατές αλλαγές δεν καθορίζονται στην αρθρίτιδα.
Στα διαγνωστικά, μπορούν να χρησιμοποιηθούν μεθόδους έρευνας υλικού (υπερηχογράφημα, CT, MRI) και ελάχιστα επεμβατικές παρεμβάσεις (αρθροσκόπηση).
Ποια είναι η διαφορά στη θεραπεία της αρθρίτιδας και της αρθρίτιδας
Ας ξεκινήσουμε με προβλέψεις. Η οστεοαρθρίτιδα είναι πάντα ανίατη - αυτή είναι μια χρόνια ασθένεια και μπορεί να συγκρατηθεί μόνο. Η αρθρίτιδα μπορεί να είναι χρόνια (ρευματοειδή, ιδιοπαθή, ψωριασική) και ένα παροδικό φαινόμενο (μεταδοτικό).
Εάν θεωρούμε λεπτομερέστερα τα χαρακτηριστικά και τις θεμελιώδεις διαφορές στη θεραπεία αυτών των ασθενειών.
Θεραπεία της αρθρίτιδας
Είναι δυνατόν να απαλλαγείτε από τη μολυσματική αρθρίτιδα πριν από καταστροφικές αλλαγές στην άρθρωση με τη βοήθεια της έγκαιρης θεραπείας με αντιβιοτικά. Ο βασικός ρόλος παίζει τη σωστή επιλογή του φαρμάκου (μπορεί να χρειαστεί να παραδώσετε το αντιβιοογράφημα). Λόγω της αυτοπεποίθησης σε αυτή την περίπτωση, μπορείτε να χάσετε πολύτιμο χρόνο.
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα απαιτεί δια βίου θεραπεία με κορτικοστεροειδή, κυτταροστατικά δραστικά συστατικά και ΜΣΑΦ. Η χρήση τους απαιτεί τακτική διαβούλευση ενός γιατρού λόγω της αρνητικής επίδρασης στο σώμα (ειδικά εάν οι δόσεις δεν τηρούνται και τη διάρκεια του μαθήματος). Η υψηλή απόδοση αποδεικνύεται από νέα βιολογικά προϊόντα - μειώνουν τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων της νόσου (πόνος και οίδημα).
Εάν είναι απαραίτητο, συνταγογραφούνται αναλγητικά - σύστημα ή τοπικά μέτρα. Η πολύπλοκη θεραπεία περιλαμβάνει επίσης τη συμμόρφωση με τη διατροφή, τη φυσιοθεραπεία και τις θεραπευτικές ασκήσεις. Εάν η ασθένεια έχει επηρεάσει άλλα όργανα, είναι απαραίτητο να συμβουλευτείτε εξειδικευμένους ειδικούς.
Θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας
Στα αρχικά στάδια της αρθρίσεως, τα ναρκωτικά και οι φυσιοθεραπευτικές τεχνικές είναι εξαιρετικά αποτελεσματικές, γεγονός που βελτιώνει την αναγέννηση, τη διατροφή και την πρόσληψη υγρασίας στον ιστό χόνδρου. Η τακτική υποδοχή των χονδροπροστατευτών μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την ποιότητα ζωής σε όλα τα στάδια της νόσου, με εξαίρεση το τελευταίο.
Τα μη -υστοειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα και τα φλεγμονώδη αντιφλεγμονώδη φλεγμονώδη φλεγμονώδη φλεγμονώδη φλεγμονώδη και φλεγμονώδη φλεγμονώδη φλεγμονώδη φλεγμονώδη -για να ανακουφιστούν η φλεγμονή και να ξεκινήσουν η κύρια θεραπεία. Τα αναλγητικά χρησιμοποιούνται επίσης στην ίδια αρχή - συνήθως τοπικά με τη μορφή πηκτής και κρέμες. Όπως και με την αρθρίτιδα, η φυσιοθεραπεία και η φυσιοθεραπεία υποδεικνύονται, αλλά οι μέθοδοι διαφέρουν. Η βέλτιστη επιλογή: ηλεκτροφόρηση, μαγνητική θεραπεία, λάσπη και άλλα.
Ποια είναι η διαφορά στη θεραπεία της αρθρίτιδας και της αρθρίσεως; Η εστίαση είναι στην "αποκατάσταση" της κάψουλας χόνδρου. Σε προχωρημένες περιπτώσεις, ωστόσο, η χειρουργική θεραπεία μπορεί να είναι απαραίτητη μέχρι τις προθέσεις της άρθρωσης.
Σχετίζονται αυτές οι δύο ασθένειες;
Τα συμπτώματα της αρθρίτιδας και της αρθρίσεως συχνά βρίσκονται μαζί, γεγονός που περιπλέκει τη διαφορική διάγνωση. Η φλεγμονή μπορεί να εμφανιστεί ως αποτέλεσμα της οστεοαρθρίτιδας, αλλά μπορεί επίσης να αναπτυχθεί με βάση την αρθρίτιδα (π.χ. με βλάβη στον ιστό του χόνδρου με κρυστάλλους ουρικού οξέος).
Η διαφορά μεταξύ αρθρίτιδας και αρθρίτιδας διαγράφεται συχνά, έτσι ώστε η διάγνωση χρησιμοποιεί έναν υβριδικό ορισμό: οστεοαρθρίτιδα. Αυτό σημαίνει μια ασθένεια που συνδυάζει εκφυλιστικά και φλεγμονώδη συμπτώματα (δεν εμφανίζονται ταυτόχρονα). Αυτή η ασθένεια είναι χαρακτηριστική του δεύτερου ή περισσότερου σταδίου της οστεοαρθρίτιδας εάν παραβιάζει τη δομή του χόνδρου του μυοσκελετικού συστήματος οδηγεί σε τοπική φλεγμονή.
Η πρόληψη της οστεοαρθρίτιδας και της αρθρίτιδας περιλαμβάνει την απόρριψη των κακών συνηθειών καθώς και τη συμμόρφωση με ένα υγιές ορθοπεδικό καθεστώς και μια υγιεινή διατροφή. Το βάρος υπόκειται σε έλεγχο. Ο αθλητισμός πρέπει να πραγματοποιείται τακτικά, αλλά χωρίς υπερφόρτωση. Τα παπούτσια, τα μαξιλάρια, ο χώρος εργασίας πρέπει να είναι άνετα. Κατά την πρόληψη της αρθρίτιδας, του έγκαιρου εμβολιασμού, της θεραπείας των μολυσματικών ασθενειών, η διατήρηση της οδοντικής υγείας και της υψηλής ανοσίας είναι σημαντική. Αποφύγετε την υποθερμία, το άγχος και τη φυσική υπερφόρτωση!
Ελπίζουμε ότι αυτές οι πληροφορίες σας βοήθησαν να μάθετε ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στην αρθρίτιδα και την αρθρίωση!